-
1 wywołać
глаг.• будить• возбуждать• вызвать• вызывать• выкликать• звать• звонить• именовать• кликать• кликнуть• назвать• называть• наименовать• обзывать• окликнуть• побуждать• подзывать• позвать• призвать• призывать• скликать• созывать* * *wywoła|ć\wywołaćny сов. 1. вызвать;\wywołać ucznia do tablicy вызвать ученика к доске; \wywołać zachwyt вызвать восторг; \wywołać pożar вызвать пожар; \wywołać rumieniec заставить покраснеть; \wywołać bójkę затеять драку; \wywołać awanturę поднять скандал (шум);
2. фото проявить;● \wywołać wilka z lasu накликать беду
* * *wywołany сов.1) вы́зватьwywołać ucznia do tablicy — вы́звать ученика́ к доске́
wywołać zachwyt — вы́звать восто́рг
wywołać pożar — вы́звать пожа́р
wywołać rumieniec — заста́вить покрасне́ть
wywołać bójkę — зате́ять дра́ку
wywołać awanturę — подня́ть сканда́л ( шум)
2) фото прояви́ть•
См. также в других словарях:
wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać … Słownik języka polskiego
zaszurać — dk I, zaszuraćam, zaszuraćasz, zaszuraćają, zaszuraćaj, zaszuraćał 1. «ciągnąc, posuwając coś (zwykle po niegładkiej powierzchni) spowodować szmer, szelest; ocierając się o coś wydać szmer, szelest» Zaszurać butami. Zaszurały odsuwane krzesła. 2 … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
awantura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. awanturaurze {{/stl 8}}{{stl 7}} zakłócenie spokoju spowodowane agresywnym (zwykle słownym) zachowaniem się kogoś; burda, kłótnia, zajście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gorsząca, pijacka, karczemna, nocna, uliczna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprowokować — dk IV, sprowokowaćkuję, sprowokowaćkujesz, sprowokowaćkuj, sprowokowaćował, sprowokowaćowany «wywołać (często w sposób przez siebie zamierzony) czyjąś nieopanowaną, nie przemyślaną reakcję; spowodować coś» Sprowokować awanturę, zamieszki.… … Słownik języka polskiego
narozrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, narozrabiaćam, narozrabiaća, narozrabiaćają, narozrabiaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dużo czegoś rozrobić, rozpuścić, rozmieszać itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narozrabiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
